Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

 Σε μερικά μέρη της Ελλάδας βλέπεις τον ήλιο να βγαίνει μέσα απο την θάλασσα. Αυτό απολαμβάνεις από το Δράμεσι.
    Το Δράμεσι είναι ένα από τα τρια χωριά της (πρώην) κοινότητας Κομήτου του Καβοντόρου (Αντιά, Κόμητο, Δράμεσι) 45 χλμ ανατολικά της Καρύστου. Οι κάτοικοι όπως σε πολλά μέρη της Εύβοιας μιλούν και αρβανίτικα. Το 1954 μετονομάσθηκε σε Ευαγγελισμός (ΦΕΚ/188/1954) απο την ομόνυμη εκκλησία του χωριού, αλλά στην συνείδηση των κατοίκων έμεινε Δράμεσι και έτσι συνεχίζει να αποκαλείται παρά την επίσημη αλλαγή της ονομασίας με την οποία γίνονταν όλες οι επίσημες εγγραφές (Ληξιαρχεία, Δημοτολόγια, Σχολεία κλπ). Πολλές φορές στα ταχυδρομεία το μπέρδευαν με το Δράμεσι της Χαλκίδας  (Παραλία Αυλίδος) όπου απαντώνται και κάποια ίδια επίθετα  (Σταματίου, Κυριακός, Μπαράκος, ίσως και άλλα). Στα αρβανίτικα το Δράμεσι λέγεται Ντραμσάτ και ακριβώς έτσι αποκαλείται και το ομόνυμο της Χαλκίδας όπου και εκεί μιλάνε αρβανίτικα. Η ερμηνεία που δίνουν κάποιοι για την αρβανίτικη ονομασία ότι προέρχεται απο το τοπικό έδεσμα ντρ΄μσα μάλλον είναι λανθασμένη διότι είναι διαφορετική η εκφορά της λέξης (δεν είναι ντράμσα ούτε ντρούμσα) και αυτο το αντιλαμβάνονται αυτοί που μιλούν πολύ καλά αρβανίτικα.
  Οι κάτοικοι του Καβοντόρου πάντα ακολουθούσαν το παλιό ημερολόγιο (Ιουλιανό) για θρησκευτικές τελετές (πανηγύρια κλπ), στις κοινωνικές τους εκδηλώσεις σταδιακά μετά την αλλαγή της ονομασίας καθιερώθηκε το νέο ημερολόγιο (Γρηγοριανό). Επί χούντας ανάγκασαν και τους Ιερείς να εκκλησιάζουν με το νέο ημερολόγιο (πάντως τα μερομήνια τα βρίσκουν με το παλιό). Σε κάποια χωριά (Αντιά, Καψούρι, Πλατανιστός) συνεχίζουν και σήμερα να εορτάζουν με το παλιό με παλαιοημερολογίτες Ιερείς.
            Τα παλιά μουσικά όργανα στον Καβοντόρο ήταν Λύρα, Νταούλι και Τσαμπούνα,ενώ ο ήχος της φλογέρας (σκιπτάρα) συντρόφευε την μοναξιά των τσοπάνηδων. Πολλές φορές στο χορό και στο τραπέζι αυτοσχεδίαζαν με μαντινάδες συνήθως πειραχτικές (που την περίοδο της Αποκριάς δεν έλειπαν και οι βωμολοχίες όπως συνηθίζεται σε πολλές περιοχές της Εύβοιας).
Η ανδρική ενδυμασία ήταν η Νησιώτικη βράκα, το κουμούρι (γιλέκο με σταυρωτά κουμπιά και κόκκινο σειρίτη που συνοδευόταν με φέσι), το τζάκο (κάπα) και για υποδήματα τσαρούχια με τίρκια (μάλλινη κάλτσα χωρίς πέλμα που οι τσοπάνηδες έπλεκαν μόνοι τους). Οι γυναίκες συνήθως απο την μέση και πάνω τυλίγονταν με το μποκσά (πλεκτό σάλι) πού συνοδευόταν με άσπρο ή κίτρινο μαντήλι με το οποίο οι παντρεμένες  κάλυπταν και το στώμα. Σε κάποια ορεινά χωριά αναφέρονται περιπτώσεις που κάποιοι αντί βράκα φορούσαν βλάχικη φουστανέλα.
   Ένα ξεχωριστό ιδίωμα που συναντάμε σε όλο τον Καβοντόρο, είναι οτι οι κάτοικοι μπορούν να συνεννοηθούν με σφύριγμα από αρκετά μεγάλη απόσταση, (κάτι που απο τα ΜΜΕ λανθασμένα  αποδόθηκε σαν ιδίωμα των κατοίκων του χωριού Αντιά, φυσικά το σφύριγμα είναι ιδίωμα όλου του Καβοντόρου,) αυτό επινοήθηκε απο παλιά όταν βρίσκονταν σε μεγάλη απόσταση ο ένας από τον άλλον και επειδή συνήθως φυσάει δυνατός άνεμος στην περιοχή, είχε διαπιστωθεί οτι το σφύριγμα αποδίδει καλύτερα από τη φωνή. Υπάρχει και η εκδοχή οτι επί Τουρκοκρατίας η συνεννόηση με σφύριγμα γινόταν για να μην αντιλαμβάνονταν οι Τούρκοι τα διαλεγόμενα.
                           Σήμερα οι εναπομείναντες κάτοικοι στο Δράμεσι είναι περίπου 40 απο τους 250 της δεκαετίας του 1960.              
                                         
                                              Το  Δράμεσι


Η μαγευτική και ιστορική παραλία της Χαρχάμπολης  (Αρχιμόλι)
- - - - - - - - - - - - - - - - - - -  - - -












Η λιμιώνα του χωριού με την θρυλική πέτρα (γκούρι) που
δέσπoζε (ίσως χιλιάδες χρόνια) μπροστά στην παραλία και
που την εξαφάνισε το μελτέμι του 2006.









                 Αν δεν πέσεις απο το τσέπ' Αρκούδα δεν θεωρείσαι κολυμπητής. Εδώ επιβεβαιώνουν την
 πιστοποίησή τους οι Σπύρος Κλής, Σπύρος Μαραθός, Δημ. Γιαννακάρης και Χάρης Παρασκευάς.








    Το Μερούνι και η Λιμιώνα του Κομήτου.





Ευχαριστούμε την Δήμητρα Γ. Πολυχρονίου για την παραχώρηση φωτογραφιών της παραλίας.






-----------------------------------------------------------------------------------------------------------






                                 1936 Αργύρης Παρασκευάς, αγροφύλακας Κοινότητας Κομητου
_________________________________________
   ΚΑΤΟΧΗ
Ήμουνα αγροφύλακας κ΄οι Ιταλοί με πιάνουν
βόηθαγα στην αντίσταση και φυλακή με βάνουν.
Με αλυσίδες μ' έδεσαν στα χέρια και στα πόδια
μας χτύπαγαν όπως χτυπούν ψαράδες τα χταπόδια
Μας χτύπαγαν με τη σειρά, μας πέταγαν στην άκρη
κι όλοι μας πλημυρίζαμε στο αίμα και στο δάκρυ.
Με πήραν και με το καλό μού ΄παν να μαρτυρήσω
και θα ΄μουνα ελεύθερος στο σπίτι να γυρίσω.
Όχι τους είπα απ' την αρχή και μέχρι τέλους όχι
αυτό που ο κάθε Έλληνας μέσ' στην καρδιά του τό' χει.
Τους λέω δεν είδα τίποτα,  κανένανε δεν ξέρω
μόνο να με σκοτώσετε για να μην υποφέρω.
Κι 'οσοι γλυτώσαμε από κει με την υγειά χαμένη
έχουμε 'ολοι  στην καρδιά Ελλάδα δοξασμένη.
                          Αργύρης  Παρασκευάς/1943

1943 Αργύρης Παρασκευάς, Θανατοποινίτης στις Ιταλογερμανικές φυλακές
κατοχής Καλλιθέας (Σκοπευτήριο Καλλιθέας)


Τhis certificate is awarded to
Paraskevas  Argyrios  of Ioannis
as  a  token of  gratitude  for and
appreciation  of  the  help  given  to  the
Sailors,  Solders  and  Airmen  of  the
British  Commonwealth  of  Nations,
which  enabled  them  to  escape  from,  or
evade  capture  by  the  enemy.
                                                                       HR. Alexander
 Field  Marshal
                                                   Supreme  Allied  Commander,
1939-1945                                          Mediterranean  Theatre.
Το παραπάνω έγγραφο έλαβε από τον Διοικητή των Συμμαχικών δυνάμεων Μεσογείου για την προσφορά του στις επιταγές εκείνης της εποχής απ' το δικό του μετερίζι (αναλάμβανε και οδηγούσε μαχητές της αντίστασης σε απόκρημνες ακτές της Εύβοιας από όπου τους παραλάμβανε υποβρύχιο με προορισμό την Μέση Ανατολή. Για την δραστηριότητά του αυτή καταδόθηκε, συνελήφθη, φυλακίστηκε και καταδικάστηκε εις θάνατον από τις Ιταλικές αρχές κατοχής)
 και από θαύμα γλύτωσε τη ζωή του.
Ενώ για εξυπηρετήσεις συντοπιτών του (ίσως σημαντικές τότε στην περιοχή) όπως δείχνει το παρακάτω αυστηρό ειδοποιητήριο, βρισκόταν αντιμέτωπος με τα δικαστήρια.





             Προς Τον  κ. Αργύριον  Παρασκευάν
                                    Δράμεσι.
Έστω προς γνώσιν σας ότι έχετε επανειλημμένως
καταγγελθή  ότι
ενεργείτε ενέσεις  και  ενδοφλεβίους τοιαύτας.Το  τοιούτον αντίκειται  εις  τον Νόμον  και  άν επαναλειφθή  πρόκειται να ληφθούν  εναντίον σας  μέτρα σχετικά  τόσον  εκ μέρους  του Ι. Συλλόγου  όσον  και του  κ.  Εισαγγελέως  εις  τον οποίον  και  αναφερόμεθα.
Με φιλίαν  υμέτερος        


____________________
Έδειχνε την ευαισθησία του σε κάθε κοινωνικό φαινόμενο ________________________________________________________________
 ΤΟ  ΝΑΥΑΓΕΙΟ  ΤΟΥ ¨ ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ¨
Από  τη  Σούδα  των  Χανιών  φύγαν  πολλοί  παρέα
στο  φέρυ  μπωτ  Ηράκλειο μπήκαν  για  τον  Περαία.
Στις  δύο  τα  μεσάνυχτα  οκτώ  του  Δεκεμβρίου
φουρτούνιασε  και  έγινε  ο  χαλασμός  Κυρίου.
Τα  κύματα  χτυπάγανε  με  λύσσα  το  βαπόρι
και  η  μπουκαπόρτα  έσπασε  στα  δεξιά  στην  πλώρη
η  θάλασσα  πλημμύρισε  μέσα  χιλιάδες  τόνοι
κι  ο  καπετάνιος  τρόμαξε  κι  άφησε  το  τιμόνι.
Εκτύπησαν  συναγερμό  του  πλοίου  οι  καμπάνες
κι  άρπαξαν  Μάνες  τα  παιδιά  και  τα  παιδιά  τις  Μάνες
βόηθα  Χριστέ  και  Παναγιά  με  σπαραγμό  φωνάζουν
ωσάν  τ’ αρνιά  στο  μακελιό  που πάνε  και  τα  σφάζουν.
Γυναίκες  εστριγγλίζανε,  τραβούσαν  τα  μαλιά  τους
τους  άντρες  τους  και  τα  παιδιά  σφίγγουν  στην  αγκαλιά  τους.
Το  όμορφο  Ηράκλειο  εγύρισε  στην  πάντα 
και  οι καμπίνες  κλείσανε  και  χάθηκαν  για  πάντα.
΄Ηταν  φρικτό  σαν  τούμπαρε  το  πλοίο  πάνω – κάτω
Και  σβήσαν  τα  ηλεκτρικά  και  πήγανε  στον  πάτο.
Πήγαν  μαζί  του  κοπελιές  με  ομορφιά  γεμάτα
πήγαν  και  λεβεντόπαιδα  προτού  χαρούν  τα  νειάτα.
Όλη  η  Ελλάδα  έκλαψε  τον  άδικο  χαμό  τους
μετέχοντας  στων  συγγενών  τον  άσβυστο  καημό  τους.
                                                  Αργύρης  Παρασκευάς/20-12-1966



            Ο ΜΑΚΑΡΙΟΣ
Εξήντα τέσσερα χρονών άφησα τη ζωή μου
τετάρτη μέρα ο άγγελος μου πήρε την ψυχή μου
και σ'άφησα αγαπητέ κυπριακέ λαέ μου
σ'άφησα γειά αδελφούλα μου και σένα αδελφέ μου
σ'άφησα γειά Κυπριανέ και να μ'αναπληρώσεις
κι αυτό που γω δεν πρόλαβα εσύ να τελειώσεις
σ'άφησα γειά Χρυσόστομε που κάθησες στο θρόνο
και γω θα έρχομαι συχνά και θα σας καμαρώνω
εγώ'μαι μες στα λούλουδα μαζί με τη μητέρα
με τους πεσσώντας ήρωας και τον καλό πατέρα
η Κύπρος μας και οι Κύπριοι ήρωες και λεβέντες
ελευθεριά και ένωση θέλουνε δυο κουβέντες
και η μητέρα τους Ελλάς θέλει στην αγκαλιά της
για να τους δώσει σύντομα τα στοργικά φιλιά της

Αργύρης Παρασκευάς 1977


_________________και αυτοσαρκάζοντας αποτύπωσε έμμετρα τη ζωή του.  ______________________________________________________________________
             Η   ΖΩΗ   ΜΟΥ
Στα  χίλια  ενικόσια  και  άλλα  πέντε  ακόμα
Άνοιξα  τα  ματάκια  μου  τ΄ αυτιά  μου  και  το  στόμα
Τον  πρώτο  χρόνο  ήταν  καλά  όλοι  με  αγαπούσαν
Κορίτσια  μ’ αγκαλιάζανε  και  με  γλυκοφιλούσαν.
Πέντε  χρονών  γκρεμίστηκα από  μια  ψηλή  πεζούλα
Κι  έσπασα  το  κεφάλι  μου  και  τα  δοντάκια  μ ‘  ούλα.
Στα  είκοσι  στο  Ναυτικό  στρατιώτη  με  καλάνε
Στα  πλοία  τα  πολεμικά  Αρμενιστή  με  πάνε.
Σαρανταδυό  παντρεύτηκα  μια  όμορφη  ξανθούλα
Απ  το  χωριό  γειτόνισα  και  τ’ όνομά  της  Κούλα.
Πενήντα  χρόνων  είχαμε  το  τρίτο  αγοράκι
Τον  Γιάννη  τον  Ευάγγελο  το  τρίτο  Δημητράκη.
Και  τώρα  εβδομηνταδυό  μας  έφυγε  η  νειότης
Τα  δυό  παιδιά  μας  ναυτικοί  και  ο  μικρός  Στρατιώτης
                                      Αργύρης  Παρασκευάς/1977
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


         Ο Αργύρης Παρασκευάς (1905 - 1981), γιός του Δραμεσιώτη Ιωάννη Παρασκευά (παρατσούκλι Γκιαούρης) και της Στυλιανής το γένος Καλογιάννη Μικρασιατικής καταγωγής (παρατσούκλι Αλεξανδρή, το επίθετο Καλογιάννης προήλθε από το Κολιογιάννης και το οποίο άλλαξε ο γέρο 'Λεξανδρής), όπως όλα τα παιδιά τότε στην περιοχή πήγε σχολείο μέχρι Γ΄ Δημοτικού, όμως πολλά στοιχεία εκπαίδευσης πήρε αυτός και τα αδέλφια του (αλλά και τα παιδιά του) από την μητέρα του που ένεκα της καταγωγής της ήταν εγγράμματη ενώ πολλές γυναίκες τότε στην περιοχή με δυσκολία μιλούσαν Ελληνικά,  είχε το ένα από τα δύο καφενεία του χωριού από την  δεκαετία του 1940 μέχρι το1970. Έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση (ΕΑΜ-ΕΛΑΣ). Για τη δραστηριότητά του αυτή τα παιδιά του και τα εγγόνια του είναι υπερήφανα.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -     
______________________________________________________________________________           --ΚΑΛΑΝΤΑ  ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ ΚΑΒΟΝΤΟΡΟΥ—
                        ΟΤΑΝ ΕΒΓΗΚΕΝ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΕ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΣΤΟ ΧΕΡΙ
ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΒΛΟΓΗΣΕ ΜΕ ΤΟ ΔΕΞΙ ΤΟΥ ΧΕΡΙ
ΑΡΧΗ ΜΗΝΙΑ ΚΙ ΑΡΧΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΙ ΑΡΧΗ ΚΑΛΟΣ ΜΑΣ ΧΡΟΝΟΣ
ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑ
ΒΑΣΤΑ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΧΑΡΤΙ ΣΤΑΥΡΟ ΚΑΙ ΚΑΛΑΜΑΡΙ
ΤΟ ΚΑΛΑΜΑΡΙΝ ΕΓΡΑΦΕ ΚΑΙ ΤΟ ΧΑΡΤΙΝ ΟΜΙΛΗ
ΜΑ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΑΝΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ
ΒΑΣΙΛΗ Μ΄ ΠΟΘΕΝ ΕΡΧΕΣΑΙ ΚΑΙ ΠΟΘΕΝ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙΣ
ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΝΑ Μ΄ ΕΡΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΟΥ ΠΑΩ
ΚΑΤΣΕ ΝΑ ΦΑΣ ΚΑΤΣΕ ΝΑ ΠΙΕΙΣ ΚΑΤΣΕ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΕΙΣ

ΜΑ ΕΓΩ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΕΜΑΘΑΙΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΔΕΝ ΗΞΕΥΡΩ
ΚΑΙ ΣΑΝ ΗΞΕΥΡΕΙΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΠΕΣ ΜΑΣ ΤΗΝ ΑΛΦΑΒΗΤΑ
ΚΑΙ ΣΤΟ ΡΑΥΔΙ ΤΟΥ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕ  ΝΑ ΠΕΙ ΤΗΝ ΑΛΦΑΒΗΤΑ
ΜΑ ΤΟ ΡΑΥΔΙ ΞΕΡΟ ΗΤΑΝΕ ΧΛΩΡΑ ΒΛΑΣΤΑΡΙΑ ΕΠΕΤΑ
ΚΙ ΑΠΑΝΩ ΣΤΑ ΒΛΑΣΤΑΡΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΔΙΚΕΣ ΚΕΛΑΗΔΟΥΣΑΝ
(ΔΕΝ ΗΣΑΝ ΜΟΝΟΝ ΠΕΡΔΙΚΕΣ ΜΟΝ ΗΝ ΚΑΙ ΤΡΙΓΩΝΑΚΙΑ
ΤΡΙΓΩΝΟΠΕΤΡΟ ΤΡΙΓΩΝΟ ΚΙ ΑΥΛΕΣ ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΕΣ)
ΠΟΥ ΚΑΤΕΒΑΙΝ΄ Η ΠΕΡΔΙΚΑ ΚΑΙ ΒΡΕΧΕΙ ΤΟ ΦΤΕΡΟ ΤΗΣ
ΚΑΙ ΒΡΧΕΙ ΤΗ ΦΤΕΡΟΥΓΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΛΟΥΖΕΙ ΤΟΝ ΑΦΕΝΤΗ

ΒΡ΄ ΑΦΕΝΤ΄ ΑΦΕΝΤ΄ ΑΛΛΟΥΦΕΝΤΑ  ΠΕΝΤΕ ΦΟΡΕΣ ΑΦΕΝΤΗ
(ΕΞΗ ΚΡΑΤΟΥΝ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΣΟΥ ΔΕΚΑ ΤΟ ΧΑΛΙΝΟ ΤΟΥ
ΔΩΔΕΚΑ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΝ ΑΦΕΝΤΗ Μ΄ ΚΑΒΑΛΗΚΑ)
ΚΑΒΑΛΗΚΕΥΕΙΣ ΧΑΙΡΕΣΑΙ  ΠΕΖΕΥΕΙΣ ΚΑΜΑΡΩΝΕΙΣ
ΚΙ ΑΠ ΤΗΝ ΚΑΜΑΡΩΣΥΝΗ ΣΟΥ ΚΑΡΑΒΙΑ Ν’ ΑΡΜΑΤΩΝΕΙΣ
ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΟΙΝΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΑΒΙΟΥ ΝΑ ΤΑ ΜΑΛΑΜΑΤΩΝΕΙΣ
ΣΤΗΝ ΠΡΥΜΝΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΑΛΑΜΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΥΒΕΡΤ' ΑΣΗΜΙ
(ΚΙ ΑΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΑΝΤΕΝΝΑ ΤΟΥ ΧΙΛΙΑ ΦΛΟΥΡΙΑ ΔΕΜΕΝΑ)


ΖΕΥΓΑ ΖΕΥΓΑ ΠΡΩΤΟΖΕΥΓΑ  ΠΡΩΤΟ ΤΟΥ ΖΕΥΓΟΛΑΤΗ
(ΧΡΥΣΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΒΟΪΔΑΚΙΑ ΣΟΥ ΧΡΥΣΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Τ΄ ΑΛΕΤΡΙ
ΧΡΥΣΗ 'ΝΑΙ Κ' Η ΒΟΥΤΣΕΝΤΡΑ ΣΟΥ ΟΠΟΥ ΒΟΥΤΣΑΣ ΑΦΕΝΤΗ Μ'
ΤΟΝΑ ΣΟΥ ΒΟΪΔΙ ΔΡΑΚΟΝΤΑΣ ΚΑΙ Τ' ΑΛΛΟ ΣΟΥ ΛΙΟΝΤΑΡΙ)
ΚΙ ΟΠΟΥ ΤΟ ΡΙΞΕΙΣ ΤΟ ΚΛΩΝΙ ΧΙΛΙΑ ΠΟΥΓΚΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ
ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΝ ΕΣΠΕΙΡΕΣ ΜΑΛΑΜΟ ΝΑ ΘΕΡΙΣΕΙΣ

ΠΟΛΛΑ ΕΙΠΑΜΕ ΣΤ΄ ΑΦΕΝΤΗ ΜΑΣ ΤΟΝ ΠΟΛΥΧΡΟΝΕΜΕΝΟ
ΑΣ ΠΟΥΜ΄ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΛΗΣ ΚΥΡΑΣ ΤΗΣ ΚΑΛΟΚΑΡΔΙΣΜΕΝΗΣ
ΚΥΡΑ ΨΗΛΗ ΚΥΡΑ ΛΙΓΝΗ ΚΥΡΑ ΚΑΜΠΑΝΟΦΡΥΔΑ
ΚΥΡΑ ΚΑΜΠΑΝΟΦΡΑΓΚΙΣΣΑ ΡΩΜΕΪΚΟ ΣΗΜΑΝΤΗΡΙ
(ΟΤΑΝ ΣΕΙΣΤΕΙΣ ΚΑΙ ΛΥΓΙΣΤΕΙΣ ΚΑΙ ΒΑΛΕΙΣ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ
ΑΣΠΡΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΠΕΦΤΟΥΝΕ ΑΠ ΤΗΝ ΠΕΡΠΑΤΗΣΙΑ ΣΟΥ)

ΚΥΡΑ ΜΟΥ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΟΥ ΤΑ ΜΟΣΧΟ ΤΑ ΘΡΕΜΕΝΑ
Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥ ΤΑ ΔΩΚΕ ΚΙ Ο ΘΙΟΣ ΝΑ ΣΤΑ ΧΑΡΙΣΕΙ
(ΝΑ ΤΑ ΠΑΝΤΡΕΨΕΙΣ ΜΕ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑΠΕΙΝΟΣΥΝΗ)
ΤΑ ΛΟΥΖΕΙΣ ΤΑ ΧΤΕΝΙΖΕΙΣ ΤΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΑ ΣΤΕΛΝΕΙΣ
ΜΑ ΕΚΕΙ ΣΤΑ ΔΕΡΝΕΙ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΜΕ ΜΙΑ ΧΡΥΣΗ ΒΕΡΓΙΤΣΑ
ΤΑ ΔΕΡΝΕΙ Κ΄ Η ΔΑΣΚΑΛΙΣΣΑ ΜΕ ΔΥΟ ΚΛΩΝΑΡΙΑ ΜΟΣΧΟΥΣ

               ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝ Ο ΝΟΥΣ ΣΑΣ
ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ ΚΙ Ο ΝΟΥΣ ΜΑΣ ΣΤΙΣ ΚΟΠΕΛΕΣ
ΠΕΡΑ ΠΕΡΑ ΚΙ ΑΝΤΙΠΕΡΑ ΠΕΡΑ ΣΤΙΣ ΜΑΥΡΟΜΑΤΕΣ
(ΠΟΥ ΚΟΣΚΙΝΙΖΟΥΝ ΤΑ ΦΛΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΜΕΤΡΟΥΝΕ  Τ΄ΑΣΤΡΑ
ΟΣΑ ΄ΣΤΕΡΑΚΙΑ ΄ΧΕΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΣΤΟ ΠΟΤΗΡΙ
ΤΟΣΑ ΚΑΛΑ ΝΑ ΔΩΣΕΙ Ο ΘΙΟΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤ΄ ΤΟΥ ΝΟΙΚΟΚΥΡΗ)

                       ΕΔΩ ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΑΜΕ ΠΕΤΡΑ ΝΑ ΜΗ ΡΑΓΗΣΕΙ
ΚΙ Ο ΝΟΙΚΟΚΥΡΗΣ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΧΙΛΙΑ  ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΖΗΣΕΙ

ΓΙΑ ΣΗΚΩ ΑΠΑΝ΄ ΑΦΕΝΤΗ ΜΟΥ ΚΙ ΑΝΟΙΞΕ ΤΟ ΠΟΥΓΚΙ ΣΟΥ
ΚΙ ΑΝΟΙΞΕ ΤΟ ΠΟΥΓΚΑΚΙ ΣΟΥ Τ΄ ΑΡΓΥΡΟΚΛΕΙΔΩΜΕΝΟ
ΦΕΡΕ ΠΑΝΕΡΙΑ ΚΑΣΤΑΝΑ ΠΑΝΕΡΙΑ ΛΕΥΚΟΚΑΡΥΑ
ΦΕΡΕ ΚΑΙ ΤΟ ΓΛΥΚΟ ΚΡΑΣΙ ΚΕΡΑΣ΄ ΤΑ ΠΑΛΗΚΑΡΙΑ
ΚΕΡΑΣΤ΄ ΑΦΕΝΤΗ Μ΄ ΚΕΡΑΣΤΑ ΝΑ ΠΟΥΝΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ Τ΄ ΑΝΤΙΧΡΟΝΟΥ ΣΑΝ ΤΟΥΤΕΣ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ
ΝΑΣΤΕ ΚΑΛΑ ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΜΕ ΜΟΣΧΟΥΣ ΜΕ ΚΑΝΕΛΕΣ
     Τα εντός παρενθέσεων ενίοτε παραλείπονται.
                                      



1947.Δράμεσι, σχολείο. Δάσκαλος ο Θεόδωρος Καρακώστας. 
1941. Δράμεσι, βρύση Φαλάρι.   Απο αριστερά Αλέκος Παρασκευάς, Αργύρης Παρασκευάς,
Θεόδωρος Καρακώστας, Αργύρης Μανέτας, Σπύρος Μαραθός, Αντώνης Μαραθός, Νικόλαος Δρίβας και στη βρύση Χαρίλαος Παρασκευάς.


1938 Απόκριες, Μαρία Ν. Κορατζάνη (Ρούση) ντυμένη Βλάχα  και Κούλα Ι. Κλη (Παρασκευά) ως βασιλισσα Αμαλία.


1952.Κούλα και Αργύρης Παρασκευάς με τα παιδιά τους Γιάννη και Βαγγέλη, ο δάσκαλος Αντώνης Αντωνίου με την σύζυγό του Δήμητρα και δύο συγγενείς τους.

                     1963 Εκδρομή του σχολείου στη Λιμιώνα του χωριού.


          1964 Παιδιά του Δημοτικού σχολείου με δάσκαλο τον Α. Δελώνη

1961 Στο νέο σχολείο απο αριστερά: όρθιοι Δημ. Κλης, Στ. Ρούσης, Παν. Κορατζάνης,
Μιχ. Κυριακός(Κουμίρης), Αργ. Παρασκευάς, Παν. Θεοδώρου(Κουτσός), Δημ. Ντεντάκης(Ντιντίκος),
Καθιστοί Παν. Κλης, Ελ. Μπαράκος, Γ. Μαραθός, Γ. Πολυχρονίου.


1966.Τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου.

          Ο Βαγγελάκης (Κλης) εποπτεύων σε δραστηριότητες της παραλίας (Μερούνι).




              1962. Στο καφενείο του Αργύρη. Σε περίοπτη θέση η λάμπα πετρελαίου.
         Από αριστερά:Ν.Πολυχρονίου, Αργ. Παρασκευάς(με τα παιδιά του Βαγγέλη, Δημήτρη και Γιάννη), Χαρ. Παρασκευάς, Κων. Κλής, Ν. Δρίβας, Δημ. Σταματίου, Γ.Γαρμπής, Ιωάννης Αλεξ. Παρασκευάς απο Βοστώνη Αμερικής και μπροστά ο Βασ. Πολυχρονίου.

                                        1977  ο παλαιός βιολιντζής Γιώργος Κυριακός (Περδίκος) που επί δεκαετίες έπαιζε στο καφενείο του Κόνθη (Δήμα), αλλά και σε όλα τα πανηγύρια του Καβοντόρου.
(Εδώ με τον γυιό του Δημήτρη). Φωτ. από το βιβλίο του ΓΙΑΝΝΗ ΓΚΙΚΑ Οι Αρβανίτες και το αρβανίτικο τραγούδι στην Ελλάδα.
                             1976. Στο καφενείο του Γαρμπή. (Μουσικοί Ν. Κυριακός Δ. Παρασκευάς, Σ. Πολίτης και Ε. Παρασκευάς).

                      1976 στο Καρπαγιέλι ο αήμνηστος Γεώργιος Ε. Κλης και ο Ι.Παρασκευάς


1961. Δημ. Χονδροδήμας και Γ. Μαστροδήμας (Σαντορίνης).


1971.Δημ. και Μαρίκα Χονδροδήμα αλωνίζουν.
.
.

          1968 καθιστός στην καρέκλα Ιωάννης Μαστροδήμας, όρθιοι από αριστερά
           Αναστασία Μαστροδήμα, Ι. Παρασκευάς, Ελένη Θεοδώρου, Ιωάννης Θεοδώρου,
          Κων/νος Κλης, Κυριάκος Μαστροδήμας, Βαγγελιώ Κ. Κλη. Καθιστοί από δεξιά η
           Κούλα Παρασκευά και οι κοπέλες του χωριού Μαρία Κλη, Βάσω Κλη, Σοφία
           Μαστροδήμα και Ασημίνα Θεοδώρου.
.
1945.Τασία (Νάστα) και Κυρίκος Μαστροδήμας με τα παιδιά τους Γιάννη και Λίτσα και
Αργύρης - Κούλα Παρασκευά στον τάφο του Ιωάννη Τόγια Κλή (Τσαούση).

     1975. Στην αυλή του Γαρμπή. Από αριστερά, Ι. Παρασκευάς, Χ. Σταματίου, Ε. Γαρμπής, ο δάσκαλος Γ. Κοραής, Π. Μαραθός, Γ, Μαστροδήμας και Ν. Κυριακός.
1981 στην αυλή του Γαρμπή.Από αριστερά, Παν. Θεοδώρου, Αργ. Παρασκευάς, Ευάγ. Κλης, Σοφία Γαρμπή, Νικ. Γαρμπής, Τάσος Γκουμάτσης, Κούλα Παρασκευά, Ντίνα Κυριακού και Αναστασία Μαστροδήμα. 


1972. Ο Χρήστος Δήμας (Κόνθης) στο λιακό του
καφενείου του παππού του.


1961. Ταξιδεύοντας με το ''ΜΟΣΧΑΝΘΗ''. Πάνω Ευάγ. Μπαράκος, Αργ. Παρασκευάς, Δ.Σταμπέλος
Μέση  Σοφία Κυριακού, Δήμητρα Ροδίτου, Γεώργιος Δρίβας. Κάτω Νικ. Κυριακός, Ε. Παρασκευάς.


 1945. Χρήστος Μπαράκος και ο γιός του Ευάγγελος και
                                                            ο  Αργύρης Παρασκευάς.




1965. Η νεολαία του χωριού, Αντώνης Θεοδώρου, Νίκος Γαρμπής και Γιώργος Χονδροδήμας.

1970. Στον γάμο του Αντώνη Θεοδώρου με όργανα έρχεται η νύφη απο το Κόμητο.

1945. Δημ. Μυλωνας (Παπαγιάννης) και Παν. Παρασκευάς (Γκιαούρης- αόματος)


1928. Ιωάννης Δ. Παρασκευάς (Γκιαούρης) με την σύζυγό του Στυλιανή.



1962 Η Αστερού και η Μαριγώ.



e-mail επικοινωνιας: sv1aip@hotmail.com



.


.

.

.


.

.

.

.

.